Προτεινόμενη Βιβλιογραφία
Γιαγκοπούλου Αναστασία, Παπαχατζοπούλου Κωνσταντινιά (2012).
Παράλληλο Συντακτικό Αρχαίας & Νέας Ελληνικής Γλώσσας Μέσα από Ασκήσεις. (α' τ.). Αθήνα, εκδ. ΖΗΤΗ.
Παράλληλο Συντακτικό Αρχαίας & Νέας Ελληνικής Γλώσσας Μέσα από Ασκήσεις. (α' τ.). Αθήνα, εκδ. ΖΗΤΗ.
- Βασικός στόχος του συγκεκριμένου έργου είναι να καλλιεργηθεί στους αναγνώστες η συνείδηση της συνέχειας, της αδιάσπαστης ενότητας και εξέλιξης της γλώσσας μας στις συντακτικές της κυρίως δομές, μέσα από το συσχετισμό των συντακτικών φαινομένων της αρχαίας και νέας ελληνικής και μέσα από την αποτύπωση των αλλαγών που συντελέστηκαν στις δομές της.
- Επιπλέον, το παράλληλο συντακτικό μπορεί να συμβάλει και στην εξοικονόμηση διδακτικού χρόνου ή απλώς στην εξοικονόμηση χρόνου εκμάθησης των συντακτικών φαινομένων της ελληνικής γλώσσας από τους μαθητές .
- Το παρόν βιβλίο αποτελεί το α' τεύχος του παράλληλου συντακτικού και αφορά στη διαίρεση του λόγου σε περιόδους, ημιπεριόδους και προτάσεις και στο ονοματικό μέρος του λόγου μέσα από θεωρία και ασκήσεις.
Λιναρδής Ιωάννης (2010).
Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής. Θεσσαλονίκη, εκδ. Χατζηθωμά.
Γραμματική της Αρχαίας Ελληνικής. Θεσσαλονίκη, εκδ. Χατζηθωμά.
- Στο βιβλίο αυτό περιέχονται, εκτός από τη θεωρία της Γραμματικής της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, που είναι διαρθρωμένη σε 36 κεφάλαια, σύμφωνα με τη δόμηση της σχολικής Γραμματικής, 1000 ασκήσεις και 60 μικροκείμενα του αττικού λόγου.
- Oι ασκήσεις, αποτέλεσμα μιας επίπονης προσπάθειας συγκέντρωσης υλικού που να καλύπτει σφαιρικά τον πλούτο των γραμματικών φαινομένων, δίδονται με ιεραρχημένη δυσκολία και με ποικίλες μορφές, ώστε να παραμένει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, όπως: με τη μορφή συμπλήρωσης κενών, πτώσεων πτωτικών και προσώπων ρημάτων, κλίσεων πτωτικών και γραφής χρόνων και εγκλίσεων ρημάτων, αναγνώρισης τύπων είτε μέσα σε προτάσεις είτε μέσα σε κείμενα σχετικών με το γραμματικό φαινόμενο που διδάχτηκε, αναγνώρισης του σωστού ή του λάθους, διαγραφής του εσφαλμένου σκέλους, λύσης σταυρολέξων, αντικατάστασης λέξεων με άλλες ίδιας σημασίας, αντιστοιχίας τύπων με την αναγνώρισή τους, αντιστοιχίας ρηματικών τύπων μιας φωνής με τους τύπους άλλης φωνής, επιλογής του σωστού μέσα από παρατιθέμενους τύπους κ.ά.
- Mε ιδιαίτερη προσοχή αντιμετωπίζεται και το ετυμολογικό μέρος, το οποίο, ως γνωστόν, στα καινούργια σχολικά βιβλία κατέχει εξαιρετική θέση. Aρκετές ασκήσεις με μεγάλη ποικιλία και πρωτοτυπία καλύπτουν τη σχετική θεωρία τόσο για την παραγωγή όσο και για τη σύνθεση των λέξεων.
- Ένας κατάλογος με τα πιο συνηθισμένα ανώμαλα ρήματα με τους χρόνους και τα παράγωγά τους συμπληρώνει την προσπάθεια αυτή.